Siyahamba (opgeschreven door Andries Van Tonder, en mogelijk door hem gecomponeerd, of mogelijk een Zulu-volkslied) is een Zuid-Afrikaanse hymne die in de jaren 1990 populair werd in Noord-Amerikaanse kerken. De titel betekent “Wij marcheren” of “Wij wandelen” in de Zulu-taal.
Geschiedenis
“Siyahamba” is een Zoeloe-koor dat ontstond in een protestantse plattelandsgemeente, mogelijk in de voormalige provincie Natal in Zuid-Afrika. Het koor bestond mogelijk al in orale vorm vóór 1952, toen Andries van Tonder uit Dundee, Natal, het voor het eerst transcribeerde. Van Tonder wordt ook gecrediteerd als de auteur van de vroegst bekende Afrikaanse versie van de tekst, terwijl de auteurs van de melodie en van de Zulu-teksten onbekend zijn. De teksten, met hun bijbelse beeldspraak van wandelen in het goddelijke licht, zouden geïnspireerd kunnen zijn door methodistische of pinksterhymnodie. De melodie vertoont meer overeenkomsten met Afrikaanse of Afro-Amerikaanse patronen dan met conventionele Europese kerkmuziek. [1]
In 1978 toerde de Zweedse koorgroep Fjedur op uitnodiging van de Evangelisch-Lutherse Kerk van Zuid-Afrika door Zuid-Afrika. Het was tijdens deze tournee dat Fjedur’s muzikaal leider, Anders Nyberg [sv], “Siyahamba” hoorde en opnam op een meisjesschool in Appelsbosch, Natal. [1] Vervolgens is dit lied over de hele wereld door scholen gebruikt in hun gebeden.
In 1984 arrangeerde Nyberg “Siyahamba” voor een vierstemmige zetting en publiceerde het in een liedboek en opname genaamd Freedom is Coming: Songs of Protest and Praise from South Africa. In 1994 nam GIA Publications het lied op (onder de titel “We Are Marching in the Light of God”) in Gather Comprehensive,[2] een gezangboek dat veel wordt gebruikt in Amerikaanse katholieke parochies. Een jaar later nam de United Church of Christ het lied onder dezelfde titel op in The New Century Hymnal. [3] De Unitarian Universalist Association nam het lied op in haar aanvullende gezangboek uit 2005, Singing the Journey.[4][5]
“Siyahamba” wordt vaak uitgevoerd door kindergroepen in zowel heilige als seculiere omgevingen. Af en toe worden de vertaalde teksten aangepast voor een seculiere uitvoering: de Engelse vertaling “We are marching in the light of God” wordt bijvoorbeeld “We are standing in the light of peace”.
Hoewel “Siyahamba” in verband wordt gebracht met de anti-apartheidsbeweging, werd het niet gecomponeerd als een protestlied en was het duidelijk niet prominent aanwezig in de repertoire van anti-apartheidsactivisten in Zuid-Afrika. Na de introductie in Europa en de VS door Nyberg in de jaren 1980 werd het echter vaak gebruikt in de internationale inspanningen om een einde te maken aan het regime van rassendiscriminatie in Zuid-Afrika, met name, vanwege zijn devotionele boodschap, in de campagne die werd georganiseerd door christelijke kerken in het Westen. Tegenwoordig wordt “Siyahamba” zowel lokaal als internationaal gezien als een bevrijdingslied. Als zodanig wordt het nog steeds niet alleen uitgevoerd in kerk en bij concerten, maar ook bij bijeenkomsten, demonstraties en processies, soms met de tekst aangepast aan de oorzaak van de gebeurtenis. Op deze manier blijft het historische Zuid-Afrikaanse deuntje bijdragen aan de huidige strijd voor verandering. [1]
Teksten
Siyahamba is een “zipper song”: de tekst bestaat uit één zin, herhaald met permutaties. Dit resulteert in een structuur die eerder als cyclisch dan als lineair wordt ervaren. Hawn[6] merkt op dat cyclische vormen de neiging hebben om een geest van gemeenschap te benadrukken en fysieke respons tijdens de voorstelling mogelijk te maken. Deze cyclische vorm, samen met de betekenis van de tekst, kan de populariteit van het lied verklaren als processie en offertorium, maar ook als protest- of marslied.
Lied tekst.
