Ave Verum corpus , Mozart

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ave verum corpus (“Gegroet, waar lichaam”), KV 618, is een motet in D majeur gecomponeerd door Wolfgang Amadeus Mozart in 1791. Het is een zetting van de Latijnse hymne met dezelfde naam. Mozart schreef het voor Anton Stoll, een vriend die de kerkmusicus was van St. Stephan in Baden bei Wien. Het motet werd gecomponeerd voor het feest van Corpus Christi; de handtekening is gedateerd 17 juni 1791. Het is geschreven voor SATB-koorstrijkinstrumenten en orgel.

Geschiedenis

St. Stephan (Baden), de kerk waarvoor Mozart het motet componeerde

Mozart componeerde het motet in 1791 tijdens het schrijven van zijn opera Die Zauberflöte[1] Hij schreef het tijdens een bezoek aan zijn vrouw Constanze, die zwanger was van hun zesde kind en in het kuuroord Baden bei Wien verbleef. [1] Mozart zette de 14e-eeuwse eucharistische hymne in het Latijn “Ave verum corpus“. Hij schreef het motet voor Anton Stoll, een vriend van hem. [2] Stoll was de muzikaal leider van de parochie St. Stephan, Baden[3] De setting is gecomponeerd om het feest van Corpus Christi te vieren; de handtekening is gedateerd 17 juni 1791. (Het feest van Corpus Christi valt op de donderdag na Drievuldigheidszondag en werd in 1791 gevierd op 23 juni.) De compositie is slechts zesenveertig maten lang en is geschreven voor SATB-koorstrijkinstrumenten en orgel. Het manuscript van Mozart bevat minimale aanwijzingen, met slechts een enkele sotto voce-markering aan het begin.

Het motet werd minder dan zes maanden voor de dood van Mozart gecomponeerd. [2] Het is een voorbode van “aspecten van het Requiem zoals declamatorische gebaren, texturen en integratie van naar voren en naar achteren gerichte stilistische elementen”. [4] Terwijl het Requiem een dramatische compositie is, drukt het motet de eucharistische gedachten uit met eenvoudige middelen, geschikt voor het kerkkoor in een kleine stad. [2][5]

Franz Liszt maakte transcripties van Mozarts motet voor piano solo [Searle 461a] en voor orgel [Searle 674d], en citeerde ook Mozart in zijn fantasiestuk Evocation à la Chapelle Sixtine [Searle 461], in versies voor piano, orgel, orkest en pianoduet. [6] Pjotr Iljitsj Tsjaikovski neemt een orkestratie van Liszts transcriptie op in zijn vierde orkestsuite, Mozartiana, op. 61, een eerbetoon aan Mozarts muziek. [7]

Melody

Het begin van de melodie is als volgt:


\relative c' { \set Staff.midiInstrument = #"choir aahs"
\key d \major
\time 2/2
\tempo "Adagio"
a'2 ^\markup {sotto voce} d4 (fis,) a (gis) g2 g4 (b) a (g) g4 (fis)fis2 e2. e4 fis4 fis g g g2 (fis4) fis e1}
\addlyrics { A -- ve __ a -- ve ve2 -- rum cor -- pus na -- tum de Ma -- ri -- a Vir -- gi -- ne }

Opname

Ave verum corpus

Text

LatijnNederlands
Ave verum corpus, natumGegroet waarachtig lichaam
de Maria Virgine,geboren uit de Maagd Maria
Vere passum, immolatumdat werkelijk heeft geleden
In cruce pro homine,en voor de mens geofferd is aan het kruis.
Cuius latus perforatumUit welks doorboorde zijde
Fluxit aqua et sanguine,water met bloed vloeide.
Esto nobis praegustatumWees voor ons een voorsmaak
Mortis in examine.tijdens de beproeving van de dood.
O Iesu dulcis, O Iesu pie, O Iesu, fili Mariae!O Jezus zoet, O Jezus getrouw, O Jezus, Zoon van Maria.

Voor de zesde regel gebruikt b.v. Mozart een andere tekst: Unda fluxit et sanguine.

De achtste regel wordt ook gezongen als: In mortis examine (King’s Choral)